یه روز منتظر اتوبوس بودم تا برم حرم (ریاءً قربهً الی الله!)؛ 5 دقیقه گذشت، اتوبوس نیومد. 10 دقیقه گذشت، بازم نیومد. 15 و 20 دقیقه.... همینطور ثانیه ها در گردش بودن ولی بازم نیومد و من همچنان منتظر بودم. مسافرا که تعدادشون زیاد شده بود همشون شروع کردن به گلایه و بد و بیراه گفتن به ...
یکی ساعتشو نگاه می کرد، یکی از فرط عصبانیت یکسره راه می رفت؛ اون یکی طاقت نیاورد و با تاکسی رفت...
و من همچنان در انتظار اتوبوس بودم، خدایا این انتظار کی به پایان میرسه؟!
یه لحظه به فکر فرو رفتم و با خودم گفتم: ما برای اومدن اتوبوس که کرایه اش ارزونتر از سواریه، این همه بی تابی می کنیم... اما...
اتفاقاً اون روز جمعه بود، ذهنم رفت پیش صاحب اون روز و گفتم اگر هر کدوم از شیعیان برای ظهور امام زمان (عج) همین اندازه، نه بیشتر نگران بودن و بی تابی می کردن، امام زمان (عج) ظهور می کردن؛ اما افسوس...!!؟؟